ترنابازی، نوعی بازی دسته جمعی که با انداختن قاب به وسیلۀ بازیکنان، شاه، وزیر، جلاد و دزد را مشخص می کنند و جلاد به دستور شاه و با مشورت وزیر، بازیکن نقش دزد را معمولاً با ترنا مجازات می کند
ترنابازی، نوعی بازی دسته جمعی که با انداختن قاب به وسیلۀ بازیکنان، شاه، وزیر، جلاد و دزد را مشخص می کنند و جلاد به دستور شاه و با مشورت وزیر، بازیکن نقش دزد را معمولاً با ترنا مجازات می کند
بازی که اطفال بازند و آن چنان است که کرباسی را مثل تازیانه تاب داده بر یکدیگر زنند و در محاوره هر چیز تاب داده را طره گویند و لهذا اطلاق آن بر تازیانه که در عرف هند کره خوانند نیز درست شده و اغلب که کره مغیر آن است: اگرچه رفته بسر دور طره بازی مخلص ولی چو طرۀ زلف تو دید تاب ندارد. مخلص کاشی (از آنندراج). و در تداول محلی گناباد و بعضی نواحی دیگر آن را ’درنه بازی’ گویند. درنابازی
بازی که اطفال بازند و آن چنان است که کرباسی را مثل تازیانه تاب داده بر یکدیگر زنند و در محاوره هر چیز تاب داده را طره گویند و لهذا اطلاق آن بر تازیانه که در عرف هند کره خوانند نیز درست شده و اغلب که کره مغیر آن است: اگرچه رفته بسر دور طره بازی مخلص ولی چو طرۀ زلف تو دید تاب ندارد. مخلص کاشی (از آنندراج). و در تداول محلی گناباد و بعضی نواحی دیگر آن را ’درنه بازی’ گویند. دُرنابازی
خاطره بازی (Nostalgia) در سینما به استفاده از عناصر، تصاویر، موسیقی، و داستان هایی اشاره دارد که به تماشاگران یادآوری زمان ها، مکان ها، یا تجربیات گذشته می کند. این تکنیک می تواند احساسات نوستالژیک را در مخاطبان برانگیزد و به ایجاد ارتباط عاطفی قوی تر با فیلم کمک کند. خاطره بازی در سینما می تواند به چندین روش مورد استفاده قرار گیرد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود: جنبه های مختلف خاطره بازی در سینما: 1. ارجاعات تاریخی و فرهنگی : - فیلم های دوره ای : استفاده از لباس ها، دکورها، و موضوعاتی که مربوط به یک دوره خاص تاریخی هستند. این فیلم ها می توانند زمان های گذشته را به تصویر بکشند و احساس نوستالژی را برانگیزند. - موسیقی و صدا : استفاده از موسیقی های قدیمی یا صداهای خاطره انگیز می تواند به تماشاگران کمک کند تا به گذشته بازگردند. 2. بازسازی مجدد فیلم های کلاسیک : - ریمیک ها و ریبوت ها : بازسازی فیلم های کلاسیک و محبوب می تواند احساس نوستالژی را در تماشاگران ایجاد کند. این فیلم ها معمولاً عناصر اصلی نسخه های اصلی را حفظ می کنند و با تکنولوژی و سبک های مدرن ترکیب می شوند. 3. اشارات و ایستراگ ها : - اشارات پنهان : کارگردانان و نویسندگان می توانند از اشارات و ایستراگ ها (Easter eggs) به فیلم ها، برنامه های تلویزیونی، یا کتاب های قدیمی استفاده کنند که تماشاگران قدیمی تر را به یاد آن ها می اندازد. 4. داستان های شخصیت محور : - داستان های زندگی نامه ای : فیلم هایی که داستان زندگی شخصیت های تاریخی یا فرهنگی مهم را روایت می کنند می توانند احساس نوستالژی را در تماشاگران ایجاد کنند. 5. تصویرسازی های خاص : - فیلم برداری و رنگ بندی : استفاده از تکنیک های فیلم برداری و رنگ بندی که به سبک های قدیمی شباهت دارند می تواند حال و هوای گذشته را به تصویر بکشد. مثال هایی از خاطره بازی در سینما: 1. `Stranger Things` (چیزهای عجیب) : - این سریال تلویزیونی با استفاده از عناصر دهه ۱۹۸۰، از جمله موسیقی، لباس ها، و فرهنگ پاپ، احساس نوستالژی را در تماشاگران ایجاد می کند. 2. `La La Land` (لا لا لند) : - این فیلم با استفاده از سبک های سینمای موزیکال کلاسیک و اشارات به فیلم های قدیمی، احساس نوستالژی را برانگیخته و همزمان با عناصر مدرن ترکیب می کند. 3. `Once Upon a Time in Hollywood` (روزی روزگاری در هالیوود) : - این فیلم به کارگردانی کوئنتین تارانتینو، با بازسازی هالیوود دهه ۱۹۶۰ و استفاده از شخصیت ها و وقایع واقعی، تماشاگران را به آن دوران بازمی گرداند. 4. `Midnight in Paris` (نیمه شب در پاریس) : - این فیلم به کارگردانی وودی آلن، با سفر به گذشته و ملاقات با شخصیت های مشهور ادبی و هنری، احساس نوستالژی را در تماشاگران ایجاد می کند. اهمیت خاطره بازی در سینما: - ایجاد ارتباط عاطفی : خاطره بازی می تواند تماشاگران را به یاد تجربیات شخصی و گذشته خود بیاندازد و ارتباط عاطفی قوی تری با فیلم برقرار کند. - جذب مخاطبان گسترده تر : استفاده از عناصر نوستالژیک می تواند مخاطبان قدیمی تر و جوان تر را جذب کند و تجربه مشترکی برای نسل های مختلف ایجاد کند. - تأکید بر میراث فرهنگی : خاطره بازی می تواند به حفظ و گرامی داشت میراث فرهنگی و تاریخی کمک کند و به تماشاگران یادآوری کند که گذشته چگونه بر حال تأثیر گذاشته است. نتیجه گیری: خاطره بازی در سینما یک ابزار قدرتمند برای ایجاد ارتباط عاطفی و جذب مخاطبان است. با استفاده از ارجاعات تاریخی، فرهنگی، و هنری، فیلم سازان می توانند احساس نوستالژی را برانگیزند و تجربه ای عمیق تر و معنادارتر برای تماشاگران خود فراهم کنند. این تکنیک نه تنها به حفظ و گرامی داشت میراث فرهنگی کمک می کند، بلکه می تواند به ایجاد تجربه ای مشترک برای نسل های مختلف نیز منجر شود.
خاطره بازی (Nostalgia) در سینما به استفاده از عناصر، تصاویر، موسیقی، و داستان هایی اشاره دارد که به تماشاگران یادآوری زمان ها، مکان ها، یا تجربیات گذشته می کند. این تکنیک می تواند احساسات نوستالژیک را در مخاطبان برانگیزد و به ایجاد ارتباط عاطفی قوی تر با فیلم کمک کند. خاطره بازی در سینما می تواند به چندین روش مورد استفاده قرار گیرد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود: جنبه های مختلف خاطره بازی در سینما: 1. ارجاعات تاریخی و فرهنگی : - فیلم های دوره ای : استفاده از لباس ها، دکورها، و موضوعاتی که مربوط به یک دوره خاص تاریخی هستند. این فیلم ها می توانند زمان های گذشته را به تصویر بکشند و احساس نوستالژی را برانگیزند. - موسیقی و صدا : استفاده از موسیقی های قدیمی یا صداهای خاطره انگیز می تواند به تماشاگران کمک کند تا به گذشته بازگردند. 2. بازسازی مجدد فیلم های کلاسیک : - ریمیک ها و ریبوت ها : بازسازی فیلم های کلاسیک و محبوب می تواند احساس نوستالژی را در تماشاگران ایجاد کند. این فیلم ها معمولاً عناصر اصلی نسخه های اصلی را حفظ می کنند و با تکنولوژی و سبک های مدرن ترکیب می شوند. 3. اشارات و ایستراگ ها : - اشارات پنهان : کارگردانان و نویسندگان می توانند از اشارات و ایستراگ ها (Easter eggs) به فیلم ها، برنامه های تلویزیونی، یا کتاب های قدیمی استفاده کنند که تماشاگران قدیمی تر را به یاد آن ها می اندازد. 4. داستان های شخصیت محور : - داستان های زندگی نامه ای : فیلم هایی که داستان زندگی شخصیت های تاریخی یا فرهنگی مهم را روایت می کنند می توانند احساس نوستالژی را در تماشاگران ایجاد کنند. 5. تصویرسازی های خاص : - فیلم برداری و رنگ بندی : استفاده از تکنیک های فیلم برداری و رنگ بندی که به سبک های قدیمی شباهت دارند می تواند حال و هوای گذشته را به تصویر بکشد. مثال هایی از خاطره بازی در سینما: 1. `Stranger Things` (چیزهای عجیب) : - این سریال تلویزیونی با استفاده از عناصر دهه ۱۹۸۰، از جمله موسیقی، لباس ها، و فرهنگ پاپ، احساس نوستالژی را در تماشاگران ایجاد می کند. 2. `La La Land` (لا لا لند) : - این فیلم با استفاده از سبک های سینمای موزیکال کلاسیک و اشارات به فیلم های قدیمی، احساس نوستالژی را برانگیخته و همزمان با عناصر مدرن ترکیب می کند. 3. `Once Upon a Time in Hollywood` (روزی روزگاری در هالیوود) : - این فیلم به کارگردانی کوئنتین تارانتینو، با بازسازی هالیوود دهه ۱۹۶۰ و استفاده از شخصیت ها و وقایع واقعی، تماشاگران را به آن دوران بازمی گرداند. 4. `Midnight in Paris` (نیمه شب در پاریس) : - این فیلم به کارگردانی وودی آلن، با سفر به گذشته و ملاقات با شخصیت های مشهور ادبی و هنری، احساس نوستالژی را در تماشاگران ایجاد می کند. اهمیت خاطره بازی در سینما: - ایجاد ارتباط عاطفی : خاطره بازی می تواند تماشاگران را به یاد تجربیات شخصی و گذشته خود بیاندازد و ارتباط عاطفی قوی تری با فیلم برقرار کند. - جذب مخاطبان گسترده تر : استفاده از عناصر نوستالژیک می تواند مخاطبان قدیمی تر و جوان تر را جذب کند و تجربه مشترکی برای نسل های مختلف ایجاد کند. - تأکید بر میراث فرهنگی : خاطره بازی می تواند به حفظ و گرامی داشت میراث فرهنگی و تاریخی کمک کند و به تماشاگران یادآوری کند که گذشته چگونه بر حال تأثیر گذاشته است. نتیجه گیری: خاطره بازی در سینما یک ابزار قدرتمند برای ایجاد ارتباط عاطفی و جذب مخاطبان است. با استفاده از ارجاعات تاریخی، فرهنگی، و هنری، فیلم سازان می توانند احساس نوستالژی را برانگیزند و تجربه ای عمیق تر و معنادارتر برای تماشاگران خود فراهم کنند. این تکنیک نه تنها به حفظ و گرامی داشت میراث فرهنگی کمک می کند، بلکه می تواند به ایجاد تجربه ای مشترک برای نسل های مختلف نیز منجر شود.
خیمه شب بازی، در نمایش، نوعی بازی و نمایش که عروسک ها را از پشت پرده یا خیمۀ کوچکی به وسیلۀ سیم یا نخ به حرکت می آورند و یک یا چند نفر از پشت خیمه به زبان آن ها حرف می زند (می زنند)
خیمه شب بازی، در نمایش، نوعی بازی و نمایش که عروسک ها را از پشت پرده یا خیمۀ کوچکی به وسیلۀ سیم یا نخ به حرکت می آورند و یک یا چند نفر از پشت خیمه به زبان آن ها حرف می زند (می زنند)